1^ος Κανόνας: Ο κάθε συνέταιρος θα πρέπει να γνωρίζει τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του.

Δεν είναι όλοι καλοί σε όλα όπως και το αντίστροφο, δεν είναι όλοι κακοί σε όλα. Ο κάθε άνθρωπος διαθέτει τις δεξιότητες του, αλλά και τις αδυναμίες του. Σκοπός είναι να αναγνωριστούν με τρόπο ειλικρινή και από τους συνεταίρους με στόχο την αλληλοσυμπλήρωση των δεξιοτήτων ή αλληλοκάλυψη των αδυναμιών.

2^ος   Κανόνας :  Καθορισμός των μακροπρόθεσμων στόχων τόσο της επιχείρησης όσο και των προσωπικών.

Οι στόχοι της επιχείρησης είναι ίδιοι με αυτούς των συνεταίρων; παρόμοιοι; Συμβατοί; Ενδέχεται να υπάρχουν διαφωνίες αλλά το σίγουρο είναι ότι για να επιτευχθούν, οι συνέταιροι θα πρέπει να έχουν το ίδιο όραμα.

3^ος Κανόνας: Σαφείς καθορισμός ρόλων για τον καθένα.

Πριν την έναρξη της συνεργασίας είναι κρίσιμο να καθοριστεί ποιος θα είναι ο ρόλος του καθενός, ποιος θα είναι υπεύθυνος, παραδείγματος χάριν, στις πωλήσεις, στην παραγωγή, στην οικονομική Διεύθυνση, ποιος θα κάνει τι. Αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ανεξαρτησία ή ο καθένας αποφασίζει για κάτι από μόνος του. Θα πρέπει να υπάρχει αλληλοενημέρωση ώστε ο καθένας να γνωρίζει τι συμβαίνει στο τμήμα του άλλου πληροφοριακά. Οι ρόλοι διαχρονικά μπορούν να αλλάζουν ή οι εταίροι να τους αναλαμβάνουν με το σύστημα rotation

4^ος Κανόνας: Ύπαρξη τακτικής και προγραμματισμένης Επικοινωνίας.

Ο κανόνας αυτός φαίνεται προφανής. Τι ποιο απλό και σημαντικό να επικοινωνούν οι συνέταιροι μεταξύ τους προκειμένου να ανταλλάσσουν απόψεις και να αλληλοενημερώνονται. Στην πράξη όμως δεν συμβαίνει ή συμβαίνει πολύ λίγο και επιφανειακά. Οι συνέταιροι χάνονται στη καθημερινή άσκηση των ρόλων τους και τις περισσότερες φορές ή ξεχνούν να επικοινωνήσουν ή επικοινωνούν ελάχιστα και επιφανειακά χωρίς να αγγίζουν κρίσιμα ζητήματα για την επίτευξη των στόχων της επιχείρησης. Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε από την εμπειρία μας ότι υπάρχουν συνέταιροι που δεν μιλούν καθόλου μεταξύ τους.

5^ος Κανόνας: Ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοεκτίμηση.

Όπως προαναφέραμε παραπάνω ως άνθρωποι ο καθένας έχει τα δυνατά και αδύνατα σημεία του και σκοπός είναι οι συνέταιροι να αλληλοσυμπληρώνονται. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση ο ένας να εκμεταλλευτεί τα αδύνατα σημεία του άλλου για προσωπικό όφελος. Η άγνοια του καθενός σε κάτι ή η υπερβολική εμπιστοσύνη που δείχνει στον άλλο δεν πρέπει να αποτελέσουν την κερκόπορτα για την επίτευξη των εκάστοτε προσωπικών φιλοδοξιών. Ο στόχος είναι κοινός και η επίτευξή του ξεκινάει με τον αλληλοσεβασμό και την αλληλοεκτίμηση.

6^ος Κανόνας: Ύπαρξη γραπτής και αναλυτικής συμφωνίας συνεταιρισμού.

‘Scripta manent’,  ‘τα γραπτά μένουν’ έλεγαν οι αρχαίοι. Πρόταση μας είναι η αναλυτική καταγραφή της συμφωνίας του συνεταιρισμού. Όχι απλώς ένα τυποποιημένο καταστατικό που βρίσκεται εύκολα από το internet ή που υπογράφεται στον λογιστή ή σε ένα δικηγορικό γραφείο. Το καταστατικό ουσιαστικά θα πρέπει να εμπλουτιστεί με περισσότερα στοιχεία. Για αποφυγή της γραφειοκρατίας προτείνουμε την υπογραφή ενός ιδιωτικού συμφωνητικού που θα καταγράφονται αναλυτικά οι ρόλοι, οι αμοιβές, οι υποχρεώσεις του κάθε συνέταιρου και λοιπά άλλα στοιχεία που θα φανούν χρήσιμα στο μέλλον για την επίτευξη των στόχων της επιχείρησης.

7^ος Κανόνας: Ειλικρίνεια και ανάληψη της ευθύνης.

Όση τύχη, ικανότητα ή διορατικότητα να διαθέτει ένας άνθρωπος έρχονται στιγμές που οι αποφάσεις του ή οι ενέργειές του οδηγούν σε λάθη που μπορεί να κοστίσουν σε πόρους στην επιχείρηση. Η ειλικρίνεια και η άμεση αναφορά των γεγονότων στους συνεταίρους αποτελεί καθήκον και μονόδρομο. Είναι σίγουρο ότι σε κανέναν δεν αρέσουν οι ‘δυσάρεστες εκπλήξεις’. Η απόκρυψη γεγονότων ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο τον συνεταιρισμό γιατί καταρρίπτει έναν βασικό κανόνα της συνεργασίας, αυτόν της ειλικρίνειας. 

8^ος Κανόνας: Αναφορά των προσωπικών παραπόνων και δυσαρεσκειών.

Είναι αντιληπτό ότι η μη εξωτερίκευση των παραπόνων ή των προβληματισμών για τις συμπεριφορές ή πράξεις του συνεταίρου ενδέχεται βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα να υπονομεύσει το μέλλον της επιχείρησης. Οι άνθρωποι δεν γεννούνται τέλειοι. Οι συνέταιροι θα πρέπει να αναφέρουν τι παράπονα έχουν ο ένας για τον άλλον έτσι ώστε να υπάρχει χρόνος για διόρθωση. Στο σημείο αυτό πρέπει να είναι απών ο ‘προσωπικός εγωισμός’ αν κάποιος συνέταιρος αναφέρει κάποιο παράπονο στο άλλον αυτό δε σημαίνει ότι αυτόματα ο δεύτερος θα πρέπει να βρει ή να εφεύρει ένα δικό του για τον πρώτο. Η προσέγγιση πρέπει να είναι πάντα καλοπροαίρετη για το καλό της επιχείρησης.

9^ος Κανόνας: Αλληλοϋποστήριξη.

Από τη στιγμή που δύο ή περισσότεροι άνθρωποι συνεταιρίσθηκαν για την επίτευξη ενός κοινού στόχου εκτιμούμε ότι έχουν καθήκον να αλληλοϋποστηρίζονται. Αφού είναι ομάδα που δρα για τους σκοπούς της επιχείρησης. Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε ότι η επιτυχία εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την αλληλοϋποστήριξη. Όπως και στη ζωή ενός ανθρώπου έτσι και στην πορεία μιας επιχείρησης θα βρεθούν άλλοι άνθρωποι ή άλλες επιχειρήσεις, ανταγωνιστές, που θα προσπαθήσουν να πλήξουν τη φήμη, την ικανότητα των συνεταίρων, να κυκλοφορήσουν φήμες, ψευδείς πληροφορίες και λοιπές κακές ειδήσεις. Εκτιμούμε ότι είναι ευθύνη και καθήκον του ενός η υποστήριξη του άλλου.

10^ος Κανόνας: Η διαφάνεια.

Αφήσαμε για το τέλος τον κανόνα της διαφάνειας. Θεωρείται αυτονόητη συνέχεια της ειλικρίνειας και πρόδρομος της αλληλοεκτίμησης και του αλληλοσεβασμού. Με την διαφάνεια ο ένας συνέταιρος αποδεικνύει στον άλλον ότι είναι άξιος της εμπιστοσύνης του. Η διαφάνεια θεωρείται ‘ιερή υποχρέωση’ των συνεταίρων για όλες τις συναλλαγές, τις πράξεις, τις ενέργειες.